Recenzja wyd. DVD filmu

Klasztor. Pan Vig i zakonnica (2006)

Duńskiej reżyserce Pernille Rose Grønkjær potrzebna była bez wątpienia olbrzymia wiara w powodzenie projektu, by w ciągu sześciu lat nie poddać się i doprowadzić go do końca. Na pozór mało interesujący temat zyskał na atrakcyjności (głównie ze względu na postać tytułowego bohatera) do tego stopnia, że obecnie "Klasztor. Pan Vig i zakonnica" może poszczycić się niemałą liczbą prestiżowych nagród z całego świata. Jørgen Laursen Vig jest posiadaczem pałacu Hesbjerg. 50 lat wcześniej kupił go, jak sam mówi: za sumę, za którą obecnie nie kupisz połowy parterowego domu, obecnie wart jest olbrzymie pieniądze. 82-letni Duńczyk, który przez całe życie jest samotny, postanowił oddać pałac rosyjskiemu patriarsze. Marzy o tym, by stworzyć w nim klasztor i cerkiew. To jedyna stała rzecz, którą mógłby po sobie zostawić. Pewnego dnia przyjeżdżają do niego zakonnice, wśród nich siostra Amwriosza, by sprawdzić, czy miejsce rzeczywiście nadaje się do wyznaczonego celu. Od tego momentu życie Pana Viga, oprócz codziennych czynności, opiera się na przyjmowaniu siostry lub czekaniu na jej przyjazd. Stetryczały Pan Vig został zestawiony z młodą i serdeczną siostrą Amwrioszą, która z pobłażaniem podchodzi do jego dziwactw. Z drugiej strony zdaje się, że jest jedyną osobą, która mu się sprzeciwia i zawzięcie walczy o swoje racje, a musi, ponieważ Pan Vig często zmienia zdanie i nie jest przekonany co do wcześniej podjętych planów. Obserwacja ich utarczek i wzajemnego współżycia jest niezwykle interesująca. Ten spokojnie płynący dokument pokazuje, jak mogą współgrać ze sobą zupełnie odmienne światy. Oprócz tego w subtelny sposób przekonuje, że nie warto rezygnować z marzeń, a ich realizacja może przynieść prawdziwe spełnienie. Krótkie, pourywane wypowiedzi Pana Viga, umiejętnie sklejone w całość momentami rozczulają nad prostolinijnością tego człowieka i bez wątpienia zjednują mu sympatyków. To, co mówi o miłości – że nic o niej nie wie – jest prawdziwe również w odniesieniu do naszego życia. Ta prawda o ludziach, mimo iż usłyszana z ust człowieka, który całe życie spędził w osamotnieniu, trafia do świadomości dużo sugestywniej, niż wiedza nawet najwybitniejszych socjologów. Do wydania DVD należącego do serii "Magazyn sztuki dokumentalnej" dołączona została książeczka, która zawiera, m. in.: opis filmu, wywiad z reżyserką oraz jej opinię o stworzonym dziele. W "Dodatkach" znajdują się jeszcze dwa dokumenty: 2-minutowy film Kaliny Alabrudzińskiej "Latarnicy" opowiadający krótką historię miłości małżeństwa z 28-letnim stażem oraz prezentację multimedialną pt. "Nadziejo moja", która składa się z czarno-białych zdjęć Grzegorza Dąbrowskiego i reporterskiego komentarza Jana Smyka. Oprócz tego rozdział "Zwiastuny" zawiera trailery innych tytułów należących do serii, zapowiedzi kinowe i DVD. Napisy dostępne są w języku polskim.